Dagje Milford Sound

29 maart 2016 - Milford Sound, Nieuw-Zeeland

Vandaag met de bus naar Milford Sound en een cruise daar. We zaten al op tijd in de bus, maar omdat we ongeveer de laatsten waren die opgehaald werden, toch niet zo vroeg als eerst gezegd, nl pas om 7.50 u.
Het regende behoorlijk en de bergen waren weer helemaal in nevel gehuld. De bustocht duurde ongeveer anderhalf uur en we stopten een paar keer voor uitzicht, wat er haast niet was en een plaspauze. Ondertussen kregen we uitleg over flora en fauna in het nationale natuurpark.
Rond half elf waren we bij de boot en al snel waren we onderweg. Het heet Milford Sound, maar de naam is eigenlijk fout. Het is een fjord, gevormd door een enorme gletsjer miljoenen jaren geleden. Een sound wordt uitgesleten door een rivier die door de bergen in zee uitmondt.
De bergen in het fjordengebied zijn enorm hoog en steil. De steile hellingen zijn meestal begroeid door struiken, bomen en mos. De bomen (mountain - en silverbeeches) verankeren zich met een groot uitgebreid wortelstelsel oppervlakkig op de rotsen en staan op de steilste hellingen. Doordat zij zich verankeren krijgen de andere bomen ook de kans op de helling tot ontwikkeling te komen. Soms door een storm komt zo'n goed verankerde boom naar beneden zetten en daardoor schuiven alle bomen de helling af en ligt de hele helling er helemaal kaal bij. Het kost ongeveer 150 jaar voordat de helling weer met bomen begroeid is. Eerst mossen, dan lage struikjes en langzamerhand de eerste bomen, die zich weer gaan verankeren, enz.
Op de hellingen houdt alleen het mos water vast, als het mos verzadigt is, stroomt regenwater de hellingen af en ontstaan er duizenden tijdelijke kleine en grote watervallen. Als het weer droog is verdwijnen de meeste weer en er zijn slecht enkele blijvende watervallen. Omdat het twee van de drie dagen regent in dit gebied, zijn er dus veel tijdelijke watervallen. Wij kregen deze dus ook te zien, doordat het bijna voortdurend regende.
We zijn de fjord op en neer gevaren (26 km) tot aan de Tasman Zee. Eerst langs de noordelijke helling, een stukje over zee en toen terug langs de zuidelijke hellingen. 
We hebben dus weinig bergtoppen gezien, wel heel steile hellingen en veel watervallen. We zagen nog een paar zeehonden op de rotsen liggen.
In het natuurpark mag niet gevist of gejaagd worden, sowieso mag er niets gedaan worden voor commerciële doeleinden. 
Bij het boeken van de tour, hebben we ook een lunchboxen besteld, dus die hebben we tussendemiddag gegeten. Rond 1 uur waren we terug in de haven en stapten we weer in de bus.
Op de terugweg werd het droger en zijn we weer een paar keer de bus uit geweest voor een kleine wandeling, een paar uitzichten en een plaspauze om ongeveer half vijf waren we weer in het hotel.

Foto’s