Hokitika

We hebben vandaag echt heel ver gereden. We hebben tot na vijven in de auto gezeten. We zijn maar twee keer gestopt om wat te drinken en te eten en daarna weer snel door. Het eerste stuk was het mooist, ook nog langs hoge bergen, die zo uit Lord of the Rings hadden kunnen komen. Het laatste stuk was wat saaier. Vrij recht toe aan langs de andere kust, we waren inmiddels dwars het eiland overgestoken van de oostkust naar de westkust. Er was niet zoveel te zien, tot twee/derde van de afstand was het weer goed, maar langzamerhand kwamen er steeds meer wolken en tenslotte ging het regenen, een keer een harde bui, maar verderop vooral miezer. Daarna was alles grijs en konden we amper het verschil tussen de lucht en de zee zien.
Hier zijn veel bruggen heel smal en dan mag er maar in één richting over de brug gereden worden en moet de ander even voorrang verlenen. Op zich begrijpelijk er zijn veel stroompjes en grotere rivieren waar bruggen overheen moeten en sommige stukken zijn erg afgelegen. Maar het mooiste hadden we vlak voor onze eindbestemming: een brug waar ook nog de trein met een enkel spoor overheen gaat, dus ook nog de trein voorrang verlenen! Hoe gek kan het worden?!
We zitten in een soort cabin op een park voor Campers, tentjes en dus ook voor toeristen zoals wij.
Wel grappig, het is van alle gemakken voorzien. Van daaruit zijn we naar het centrum gaan lopen en zitten nu al een tijd op ons eten te wachten. Het bleek dat de bestelling niet goed was doorgekomen. Dus nog even wachten voor een hongerige papa. We hebben allebei een beef wellington besteld.
Het smaakte prima en was het wachten wel waard. Het is nu al laat dus wij gaan nog wat klusjes doen, zoal een wasje strijken en douchen